Vizsla Draadhaar

Even voorstellen

Mijn naam is Jinke Jonkers Both, ik was werkzaam in het onderwijs en heb 4 kinderen, die intussen allemaal het huis uit zijn.

Sinds 1995 ben ik besmet met het Vizsla-virus.

In 1993 kwam ik op de Barneveldhoeve wonen. Daar woonde ook, een paar huizen verderop, een gezin met leuke bruine honden. Dat bleek de fam. Van Essen te zijn, met hun Vizsla's. Al snel was er contact, want ik wilde ook graag een hond en dit bleek de soort waar ik verliefd op werd. Rustig, sociaal en vooral sportief.

Lies (van Essen) had een nestje dus….In november 1995 kwam Quodian's Tuske (wij noemen haar Jody), mijn eerste Vizsla ons huis binnen. Wat hebben we van haar genoten! Ze groeide op tot een heel lieve, rustige hond, die graag naar buiten ging om zich daar eens flink uit te leven.

Op aandringen van Lies hebben we haar ook ingeschreven voor een aantal tentoonstellingen. De resultaten waren erg goed. Binnen een paar jaar was ze Ned. Kampioen en had een 3 tal Winner titels. Een jaar later haalde Jody ook de eerste plaats op een show in Hongarije, tijdens een vakantie daar. Intussen raakte ik steeds meer geïnteresseerd in het ras en hun voorkeuren. Jody bijvoorbeeld apporteerde erg graag. Alles terugbrengen wat we weggooiden was al snel een geliefd spelletje. Dan is de stap naar een jachttraining al gauw gemaakt. Al snel had ze ook haar basisdiploma van onze Vizsla-vereniging. Onder begeleiding van Lies, die intussen mijn vriendin geworden was, heeft Jody 2 keer een nestje gehad. Inmiddels is zij op ruim 13 jarige leeftijd overleden.

Omdat één maar zo alleen was kregen we ook onze tweede Vizsla. Ragnold a Quodian's Fiu (voor ons Gentle) Hij is uit Engeland geïmporteerd, is zoon van Quodian's Zanthos. Officieel was hij van Lies van Essen, maar hij woonde gewoon bij ons. Hij is ook Ned. Kampioen en heeft ook zijn Vizsla basis diploma. (Met dank aan Yvette). Jammer genoeg is hij in januari 2007 al overleden.

Onze derde Vizsla was Jarda. Zij is een dochter van Quodians Esprit en Furdohazi Athos. Ook met haar hebben we diverse tentoonstellingen gedaan. Zij vond er echter niks aan en liet dat merken ook. De keurmeesters keken er gelukkig doorheen en ze heeft wel goede resultaten behaald, maar we zijn er niet mee verder gegaan. Met haar heb ik me op de jachttraining gestort (ik ben geen echte jager hoor). We vonden het leuk en de vorderingen kwamen ook. We hebben samen enkele jachtproeven afgelegd en 2 keer knjv C diploma en haar basis diploma gehaald. Zij is in de loop van de jaren 3 keer moeder geworden. Jarda is inmiddels overleden.

Enkele nestjes
In de loop van de jaren hebben we zo nu en dan een nestje pups gehad. Eerst van Jody 2 keer en later van Jarda zelfs 3 maal. Allemaal van verschillende vaders. Deze combinatie waren in overleg met Lies gekozen en werden gesteund door de vereniging. Het was elke keer een feestje om zoveel jonge pups in huis te hebben. Alle pups groeiden uit tot leuke honden. Velen hebben het ook in het werk goed gedaan. De foto’s van de pups vindt U bij het onderdeel nestjes.

Herstart
Door de grote werkdruk in het onderwijs wilde ik niet aan een nieuwe pup beginnen.
Maar nu ik niet meer werk ben ik aan een herstart begonnen. Ghitta kwam begin juli 2011 ons huis binnen als pupje van 8 weken. Inmiddels is ze opgegroeid tot een mooie en vooral lieve Vizsla draadhaar, die met de jachttraining goed haar mannetje staat. Met haar zijn we verder gegaan. Bij het kopje ‘onze honden’ leest u meer over mijn tegenwoordige honden.

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Jarda

Jarda

Jarda

Jarda