Even voorstellen
Mijn naam is Jinke Jonkers Both, met mijn 4 kinderen (die intussen allemaal het huis uit zijn), woonde ik op de Barneveldhoeve in Vlaardingen. Inmiddels ben ik verhuisd naar Meerkoetstraat 82, ook in Vlaardingen.
Daar woonde ook, een paar huizen verderop, een gezin met leuke bruine honden. Dat bleek de fam. Van Essen te zijn, met hun Vizsla's. Al snel was er contact, want ik wilde ook graag een hond en dit bleek de soort waar ik verliefd op werd. Rustig, sociaal en vooral sportief.
Lies (van Essen) had een nestje dus… In november 1995 kwam Quodian's Tüske (wij noemden haar Jody), mijn eerste Vizsla ons huis binnen. Wat hebben we van haar genoten! Ze groeide op tot een heel lieve, rustige hond, die graag naar buiten ging om zich daar eens flink uit te leven.
Op aandringen van Lies hebben we haar ook ingeschreven voor een aantal tentoonstellingen. De resultaten waren erg goed. Binnen een paar jaar was ze Ned. Kampioen en had ze een 3-tal Winner titels. Een jaar later haalde Jody ook de eerste plaats op een show in Hongarije, tijdens een vakantie daar. Intussen raakte ik steeds meer geïnteresseerd in het ras en hun voorkeuren. Jody bijvoorbeeld apporteerde erg graag. Alles terugbrengen wat we weggooiden was al snel een geliefd spelletje. Dan is de stap naar een jachttraining al gauw gemaakt. Al snel had ze ook haar basisdiploma van onze Vizsla-vereniging. Onder begeleiding van Lies, die intussen mijn vriendin geworden was, heeft Jody 2 keer een nestje gehad.
Omdat één maar zo alleen was kregen we ook onze tweede Vizsla. Ragnold a Quodian's Fiu (voor ons Gentle) Officieel was hij van Lies van Essen, maar hij woonde gewoon bij ons. Hij is ook Ned. Kampioen en heeft ook zijn Vizsla basisdiploma. Jammer genoeg is hij in januari 2007 al overleden.
Onze derde Vizsla was Jarda. Ook met haar hebben we diverse tentoonstellingen gedaan. Zij vond er echter niks aan en liet dat merken ook. De keurmeesters keken er gelukkig doorheen en ze heeft wel goede resultaten behaald, maar we zijn er niet mee verder gegaan. Met haar heb ik me op de jachttraining gestort (ik ben geen echte jager hoor). We vonden het leuk en de vorderingen kwamen ook. We hebben samen enkele jachtproeven afgelegd en 2 keer knjv C diploma en haar basisdiploma gehaald. Zij is in de loop van de jaren 3 keer moeder geworden.
Herstart
Door de toenemende werkdruk in het onderwijs wilde ik niet aan een nieuwe pup beginnen.
Maar toen ik in 2011 met pensioen ging, ben ik aan een herstart begonnen.
Ghitta kwam begin juli 2011 ons huis binnen als pupje van 8 weken. Inmiddels is ze opgegroeid tot een mooie en vooral lieve Vizsla draadhaar, die met de jachttraining goed haar mannetje stond. Ghitta is heel geduldig en een prima moeder, Wat mij niet gelukt was in de eerdere jaren, kon nu wel omdat ik nu veel meer thuis was. We hebben een pup uit het 2e nest van Ghitta gehouden. Dat was Faryn.
Faryn (24-03-2014) heeft een te kort leven gehad. Ze heeft heel goed gepresteerd bij de jachttraining en ook op de shows haalde ze regelmatig goed resultaten. Ze heeft in haar leven gelukkig wel erg genoten van het hond zijn. Maar een paar maanden nadat haar 2e nestje was ‘uitgevlogen’, kreeg ze wat last van haar knie. Eerst alleen wat moeilijk in de auto springen, maar al vlug ging het echt pijnlijk worden. De dierenarts constateerde uiteindelijk botkanker. Niet te genezen. Amputatie was een mogelijkheid, maar uitzaaiingen zouden er ook waarschijnlijk zijn. Hoe moeilijk het ook was. Toen heb ik gekozen om haar in te laten slapen….
Nayla, een dochter van Faryn. Zij is na 8 maanden bij mij teruggekomen. Het is een pittige tante, die meer leiding nodig had. Dat is helemaal goed gekomen en nu heeft ze een paar goede beoordelingen op uiterlijk en een jacht diploma. Nu, (in het najaar van 2023) wil ik haar laten dekken.
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.